Προσκληθήκαμε στο Camp Pixelache 2014 στο Ελσίνκι και δεν θα μπορούσαμε να χάσουμε αυτή την ευκαιρία.
Το τριήμερο unconference ξεκίνησε στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι με τους δύο κύριους ομιλητές την Παρασκευή. Τον Alain Ambrosi, από τον Καναδά, που μίλησε για τη συν-εφεύρεση της τέχνης του να ασχολείσαι με τα κοινά (co-inventing the art of commoning) και τον Markus Schmidt που μίλησε για τα Βιο-Κοινά (Bio-Commons).
Μετά κατασκηνώσαμε στο νησί Vartiosaari όπου πραγματοποιήθηκαν ομιλίες και εργαστήρια τις επόμενες δύο πολύ παραγωγικές ημέρες.
Λίγα λόγια για το νησί Vartiosaari
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επιλογή των διοργανωτών να φιλοξενηθεί η φετινή διοργάνωση στο νησί Vartiosaari δεν ήταν τυχαία. Όπως λένε οι διοργανωτές “το νησί παρουσιάζει πολλές πτυχές των Κοινών, σαν φυσικό τοπία και μέρος αναψυχής στη μέση της προαστιακής ανάπτυξης της πόλης, όπου φιλοξενούνται κάποια κοινοτικά ξύλινα σπίτια. Αυτή τη στιγμή είναι υπό την απειλή μιας ολοκληρωτικής οικιστικής ανάπτυξης από το Πολεοδομικό γραφείο της πόλης του Ελσίνκι και υπάρχει ένα κίνημα πολιτών που προσπαθεί να προστατέψει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νησιού.” Είναι δύσκολο με λόγια να εκφράσουμε τη φυσική ομορφιά του νησιού. Οι εικόνες ελπίζω να σας δώσουν μια ιδέα αλλά το να κατασκηνώνεις εκεί είναι μια ξεχωριστή εμπειρία.
Το μη-συνέδριο
Ένα διαφορετικό συνέδριο με μη αυστηρό πρόγραμμα που καθορίζετε από τους συμμετέχοντες ακολούθησε το διήμερο. Με συμμετοχές από τον Καναδά, τις ΗΠΑ και τη Βραζιλία μέχρι την Ινδονησία και τη Μαλαισία και με άτομα από όλη σχεδόν την Ευρώπη. Με ομιλίες και εργαστήρια από ερευνητές, ακτιβιστές και καλλιτέχνες σε ένα πρόγραμμα που δυστυχώς τρέχανε τουλάχιστον 2 με 3 πράγματα ταυτόχρονα οπότε δεν μπορούσαμε να τα παρακολουθήσουμε όλα. Προσωπικά παρατήρησα ότι κοινή διαπίστωση είναι ότι “η τέχνη της πρακτικής στα κοινά” είναι η συμμετοχή και μπορούμε να ανακαλύψουμε πολλούς νέους τρόπους για να κάνουμε τη συμμετοχή πιο εύκολη, πιο προσιτή και διασκεδαστική. Άλλο ένα θέμα που συζητήσαμε συχνά είναι η ανάγκη δικτύωσης και επικοινωνίας μεταξύ μας αλλά και μεταξύ ομάδων και πώς μέσω νέων εργαλείων και πρακτικών αυτό μπορεί να βοηθήσει και άλλους να συμμετέχουν. Η εμπειρία μας και οι προτάσεις μας φάνηκε να ενδιαφέρουν αρκετές ομάδες. Άλλες ιδέες που υπόθηκαν είναι η αποδόμηση της γλώσσας και το νόημα κάποιων λέξεων ώστε να περιγράψουμε τις νέες καταστάσεις, ιδέες και όραμα για το κόσμο μας ή χρησιμοποιώντας οπτικές αναπαραστάσεις και infographics θα μπορούσε η επικοινωνία και η κατανόηση για αυτές τις ιδέες να γίνει πιο εύκολη. Η τέχνη μπορεί να παίξει σπουδαίο ρόλο στην έκφραση των ιδεών και να βοηθήσει και στη συμμετοχηκότητα.
Πολλά καταπληκτικά έργα που γίνονται σε όλο τον κόσμο παρουσιάστηκαν. Από το el campo de Cebada στη Μαδρίτη μέχρι το Lifepatch στην Ινδονησία, οι άνθρωποι φαίνεται να δραστηριοποιούνται στα κοινά για διαφορετικούς λόγους αλλά παντού με εξαιρετικά αποτελέσματα για τους ίδιους και τις κοινότητες τους ή ακόμα και τον κόσμο όλο αφού σε κάποιες περιπτώσεις όπου μοιράζονται τις εμπειρίες τους και την τεχνογνωσία τους εμπνέουν και βοηθάνε κοινότητες σε άλλα μέρη του κόσμου να κάνουν παρόμοια πράγματα.
Μια άλλη αξιοσημείωτη πτυχή του συνεδρίου είναι η συγκέντρωση της κοινότητας biohackers που ήρθαν μαζί για να συζητήσουν για πρώτη φορά τις προκλήσεις της διατήρησης της γνώσης που παράγουν στις κοινότητες τους μέσα στα Κοινά. Στήνουν μια ευρύτερη κοινότητα βιο-κοινών για να συνεχίσει να ερευνά τους πιθανούς τρόπους αδειοδότησης για τη διασφάλιση των βιο-κοινών και να διερευνήσουν τις ηθικές αξίες αλλά και συνεργασίες μεταξύ τους, καθώς αναμένουμε η biohacking κοινότητα να αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό τα επόμενα 10 χρόνια παρόμοια με την αύξηση των hackerspaces.
Είχαμε, επίσης, την ευκαιρία να μάθουμε για διάφορα προγράμματα που γίνονται στο Ελσίνκι και το πώς οι τοπικές κοινότητες συνεργάζονται και κάνουν πράξη τα κοινά. Από το commons.fi, ενημερωτικό site, την οικοδόμηση μιας “εργαλειοθήκη” για τα Κοινά, παρουσιάζοντας την εμπειρία τους στην προσπάθεια να δημιουργήσουν ένα τοπικό νόμισμα και την εμπειρία τους από τις προκλήσεις που η τοπική τράπεζα χρόνου αντιμετωπίζει, όπως για παράδειγμα ότι η κυβέρνηση καλεί τους συμμετέχοντες να πληρώνουν φόρο στη συναλλαγές τους στη τράπεζα χρόνου!
Επίσης, κριτικές συζητήσεις έγιναν σχετικά με τις νέες τεχνολογίες, όπως το bitcoin και το πόσο (α)πολιτικό είναι, μέχρι έργα τέχνης που αμφισβητούν την πραγματική αξία της μικροχρηματοδότησης και του crowdfunding ή την αυτοματοποίηση και το crowdsourcing της παραγωγής των τροφίμων μας. Άλλοι αμφισβητούν τις πρακτικές επικοινωνίας μας μέσω πολιτιστικής κωδικοποίησης και πολλά άλλα.
Θα έπαιρνε πολύ χρόνο για να αναφέρουμε όλα τα άτομα, τα έργα και τις ιδέες που είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε και λυπάμαι γι ‘αυτό. Μπορείτε να βρείτε μια λίστα των συμμετεχόντων εδώ με όλα τα πράγματα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου.
Σχετικά με το Φεστιβάλ των Κοινών
Η παρουσίασή μας για το “Φεστιβάλ των Κοινών” επικεντρώθηκε στη επιτυχία του εγχειρήματος να συγκεντρώσει πολλές διαφορετικές ομάδες και άτομα και πώς όλοι αυτοί βοήθησαν στο να γίνει το φεστιβάλ. Μιλήσαμε για παραδείγματα συνεργασιών και ιδέες που έχουμε και υλοποιούμε κάποιες από αυτές για να κάνουμε ένα open source φεστιβάλ και να συνεχίσουμε να βοηθάμε στην επέκταση των Κοινών στην Ελλάδα.
Δεν μπορώ να βρω έναν καλύτερο τρόπο να τελειώσει το άρθρο από το ίδιο το σλόγκαν που είχε το φετινό Pixelache.
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ στους διοργανωτές και όλους που βοήθησαν για αυτή την υπέροχη συνάντηση στο Ελσίνκι.